خاطره دوم از اینجاشروع میشه که چون من واسه استان اصفهان بودم باید روز اول اردیبهشت میرفتم شهرک آزماش تا از اونجا تقسیم شیم ... واسه اینکه برادرم هم دانشگاه درس میخونه روز 4شنبه که میشد31 فروردین من و جواد رفتیم دانشگاه برادرم و روز بعد هم با جواد رفتیم شهرک آزمایش ... جاتون خالی چقدر سرباز ... هرچی دکتر و فوق لیسانسو و لیسانس بود دیگه اومده بود ... خیلی ها هم مثل من هنوز موهاشونو نزده بودن ... ساعت هفت صبح بود که در باز شد و رفتیم تو ... یکی از اون سرهنگ ها اومد و گفت که بچه های صفر یک 01 ارتش برن اونجا بشینن ... ما هم رفتیم و بعد حضور و غیاب کرد 450 نفر از اصفهان واسه 01 نیروی زمینی ارتش اومده بودن ... بعدش هم 45 نفر 45 نفر جدامون کردن و گفتن که برین خونه هاتون و شنبه صبح 3 اردیبهشت بیایین ترمینال کاوه اصفهان ... ما هم خوشحال بودیم که امروز نمیریم ... برگشتیم خونه و روز شنبه رفتیم ترمینال ... همه اومده بودن و آماده ی رفتن ... با یه اتوبوس ولوو کولردار به سمت تهرون راه افتادیم و ساعت 2 بعدازظهر بود که رسیدیم پادگان نزاجا ... بعد هم یه نهاری خوردیمو فرم و اینارو هم پر کردیمو پذیرش شدیم ... بعد موقع تقسیم کردن من و جواد و قاسم و دو تایه دیگه که بعدا بیشتر در موردشون میگم افتادیم تو یگان 713 ... نمیدونم 713 خوبه یا بد اما همین که من و جواد با هم افتادیم خیلی خوشحال بودیم ... بعدشم دیگه یکی از اون درجه دارها اومد و باهامون حرف زد و لباس و کلاه و اینا تحویلمون دادو گفت که برین ... گفت برین جلوی یگان رو تمیز کنین و اینا ... دو سه بار اومد و بازدید کرد تا اینکه راضی شد ... بعدشم یه مرخصی دو روزه اد تا بریم لباسامونو اندازه کنیم و گفت که سه شنبه 6 اردیبهشت ساعت 6 صبح پادگان باشین ... من و جواد هم اومدیم قم و از قم با اتوبوسهای کرمان اومدیم خونه ... یعنی وسط راه پیاده شدیم ... الانم که دارم این خاطره رو مینویسم روز یک شنبه هستش و 4 روزه که خدمت کردم ... ایشالله که خوش بگذره تا اخرش ... انشاالله ...